خدا میخواند مرا انگاه که کودک بودم میگفت ای روح کوچک خورد من بخوان مرا تا تورا غرق نور کنم اما من زمین خوردم هربار قلبم تاریکی شد یکروز اونقد تاریکی شد که صدا خدا نمیومد اما بازم اون خودش میون تاریکی اورد گفت سالها گذشته ولی من اینجا منتظرتم بازم من بخوان تا غرق نورت کنم این ندا همش میاد تو فکرمون کی پاسخ میدیم نمیدونم اما من خیلی وقته جواب ندادم تاریک تنها نشستم ...