تنها پناهِ آخرم تو بودی
باورت بشه یا نه ، من اونقدری فکر و خیالمو از تو پر کرده بودم که شده بودی مثل فرشتهی نجات برام ، یعنی هر تلاشی میکردم بخاطر تو بود ، اینکه زنده بودم ، میرفتم باشگاه یا به درسام میرسیدم و امید داشتم به آینده! آیندهای که ساخته بودیم ، بنظر منم ارزشی نداشت ، دوست دارم برگردم به اون سال و قبل اینکه قول موندن بدم بهت بگم من یکیم بدتر از همه و برم.