کاظم بهمنی یه بیت شعر داره که
معشوقشو به روح خودش تشبیه
میکنه، و میخواد بهش بگه نرو؛ میگه:
"روح برخواسته از من ته این کوچه بایست
بیش از این دور شوی از بدنم میمیرم"
حقیقتا خیلی قشنگه ❤