آسمان قِسمَت ما بود که بی بال شدیم
دل به فریاد سِپُردیم ولی لال شدیم
ما به این حنجره گفتم که لب وا نَکُنَد
عاقبت پایِ سکوتِ دِلِمان چال شدیم...!!!