اگر میدانستم این آخرین دقایقی است که تو را میبینم، به تو میگفتم «دوستت دارم» و نمیپنداشتم تو خود این را میدانی...
همیشه فردایی نیست تا زندگی فرصت دیگری برای جبران این غفلتها به ما دهد. کسانی را که دوست داری همیشه کنار خود داشته باش و بگو چقدر به آنها علاقه و نیاز داری. مراقبشان باش ...
به خودت این فرصت را بده تا بگویی: 
«مرا ببخش» ، «متاسفم» ، «خواهش میکنم» ، «ممنونم» و از تمام عبارات زیبا و مهربانی که بلدی استفاده کن...
هیچکس تو را به خاطر نخواهد آورد اگر افکارت را چون رازی در سینه محفوظ داری. خودت را مجبور به بیان آنها کن...
به دوستان و همهی آنهایی که دوستشان داری، بگو چقدر برایت ارزش دارند. اگر نگویی فردایت مثل امروز خواهد بود و روزی با اهمیت نخواهد گشت..!

? گابریل گارسیا مارکز