تو دیگران را فقط از بیرون میتوانی ببینی
تو ظاهر دیگران را میشناسی و آنان بیرون خودشان را بسیار زیبا جلوه میدهند ؛ ظاهر انسانها ویترین نمایشگاه است و بسیار فریبنده ، و تو بیرون دیگران را با درون خودت مقایسه میکنی !
در درون میدانی که خوشحال نیستی ، در درون فکر میکنی که چیزی نیستی و بیارزش هستی ؛ پس تو هم به سبب حسادت شروع میکنی به ساختگی بودن ، شروع میکنی به تظاهر کردن به چیزهایی تظاهر میکنی که نداری !
بیشتر و بیشتر مصنوعی میشوی ، از دیگران تقلید میکنی ، میخندی اما قلبت ابداً نمیخندد ، شاید مشغول گریه و زاری باشد !
انسان حسود در جهنم زندگی میکند ؛ مقایسه کردن را دور بینداز ، حسادت از بین خواهد رفت ، ساختگی بودن از بین خواهد رفت ...
فقط وقتی میتوانی آن را دور بیندازی که شروع کنی به رشد دادن گنجینهی درون خودت ، راه دیگری وجود ندارد ؛ رشد کن ، فردی هرچه اصیلتر شو ...
خودت را دوست بدار و به خودت ، همانگونه که خداوند خلق کرده ، احترام بگذار و آنگاه درهای بهشت برایت گشوده خواهند شد