از امروز
چیزی نگو
در پاییزِ سکوت
حرفی برای گفتن نیست .
از فردا
چیزی نگو
زمستانی است
که اشک
از رفتنت بر گونه
قندیل می بندد.
از دیروز
برایم بگو
از سلامی
که مرا به این روز کشید.
از نگاهی
که عاشقم کرد.
از ستاره ها
که تا خواب شُمرده می شد
اما ادامه داشت .
از خنده ای
که دنیا بود برای عشق ورزیدن
به آرامش رسیدن.
از خواب دیدن مکرر
تا سپیده ی صبح.
از دیروز برایم بگو
از مردی
که عاشق شد و عاشق ماند
از دختری
که عاشق شد
از زنی
که عشق را از یاد بُرد.
از دیروز برایم بگو