گفتم بدون تو همین آدم یه روز دوباره پا میشه
یه روزی میرسه نبودنتم واسم عادی شه فقط شاید یه سالی شه
شاید یه سالی شه
یادته گفتم نباشی این دلم انگار تو آتیشه
گفتی تنها نسوزونش قشنگیش به دوتاییشه
ته راهیم و اینجا قصمون از هم جدا میشه
نفسم به بودنت وابستگی داره حال این ابرا به چشمات بستگی داره
جاده ی بی تو مگه رانندگی داره
آدم از کارای تو سر در نمیاره تا میام رد شم ازت قلبم نمیذاره
من همونیم که با فکر تو بیداره