از یه جایی به بعد . . .
مرض چک کردن موبایلت خوب میشه ،
حتی یه وقتایی یادت می ره گوشی داری ،
دیگه دلشوره نداری که گوشیتو جا بذاری ،
یا اس ام اسی بی جواب بمونه ،
از یه جایی به بعد . . .
دیگه دوس نداری هیچکس رو،به خلوت خودت راه بدی
حتی اگه تنهایی کلافه ات کرده باشه ،
از یه جایی به بعد . . .
وقتی کسی بهت می گه دوست دارم ، لبخند میزنی و ازش فاصله میگیری ،
از یه جایی به بعد . . .
هر روز دلت برای یه آغوش امن تنگ میشه ، اما دیگه به هیچ آغوشی فکر نمی کنی
از یه جایی به بعد . . .
حرفی واسه گفتن نداری ، ساکت بودن رو به خیلی از حرفا ترجیح میدی ،
و می ری تو لاک خودت ،
از یه جایی به بعد . . .
از اینکه دوسِت داشته باشن می ترسی ،
جای دوست داشته شدن ها ، توی تن و فکر و قلبت می سوزه ،
از یه جایی به بعد . . .
فقط یه حس داری حس بی تفاوتی ،
نه از دوست داشتن ها خوشحال میشی و نه از دوست نداشتن ها ناراحت ،
از یه جایی به بعد . . .
توی هیجان انگیز ترین لحظه ها هم فقط نگاه می کنی ...