تو عقب خوشبختی پرسه می زنی!
با دیپلم، با مدرک، با پول، با همسر!
با این چیزها آدم خوشبخت نمی شود.
باید درد زندگی را تحمل کرد تا از دور،
خوشبختی به آدم چشمک بزند.


به من مى گفت:
چشم هاى تو مرا به اين روز انداخت!
اين نگاهِ تو كارِ مرا به اينجا كشانده ست.
تاب و تحمل نگاه هاى تو را نداشتم.
نمى ديدى كه چشم بر زمين مى دوختم؟

به او گفتم:
در چشم هاى من دقيق تر نگاه كن!
جز تو هيچ چيزى در آن نيست...